Μάθετε διάφορες πληροφορίες για τους αστέρες νετρονίων μέσα από το ενδιαφέρον γράφημα πληροφοριών που ακολουθεί.
Τα αστέρια νετρονίων προβλέφθηκαν θεωρητικά στη δεκαετία του '30, αμέσως μετά από την ανακάλυψη του νετρονίου. Στη δεκαετία του '60, εντοπίστηκαν παλμοί στο μήκος κύματος των ραδιοκυμάτων, στο διάστημα. Η προέλευσή τους ήταν άγνωστη, και μερικοί επιστήμονες πίστευαν ότι αυτοί οι παλμοί μπορεί να είναι η απόδειξη για την ύπαρξη εξωγήινης ζωής. Αργότερα, ανακαλύφθηκε ότι τα σήματα αυτά προκαλούνται από ένα πάλσαρ, ένα είδος άστρου αποτελούμενο από νετρόνια.
Η πίεση που υπάρχει στα αστέρια νετρονίων είναι τόσο μεγάλη, που οι πυρήνες των ατόμων εφάπτονται μεταξύ τους. Σ' αυτή την κατάσταση δεν υπάρχει χώρος για τα ηλεκτρόνια το οποίο καταλήγουν στους πυρήνες όπου αντιδρούν με τα πρωτόνια και σχηματίζουν νετρόνια και νετρίνα.
Τα αστέρια νετρονίων έχουν 500.000 φορές τη μάζα της Γης συμπιεσμένη σε μια σφαίρα διαμέτρου περίπου 20 χιλιομέτρων. Ένα κουταλάκι του γλυκού από την ύλη του αστέρα νετρονίων, θα ζυγίζει στη Γη εκατομμύρια τόνους.
Τα αστέρια νετρονίων δημιουργούνται όταν ένα μεγάλο αστέρι, όπως ο ερυθρός υπεργίγαντας Betelgeuse (σ.σ. ανήκει στον αστερισμό του Ωρίωνα), φτάσει στο τέλος της ζωής του. Ο Betelgeuse θα μπορούσε να έχει μέχρι και 20 φορές τη μάζα του Ήλιου και 1.200 φορές την ακτίνα του Ήλιου. Όταν το αστέρι εκρήγνυται, η ύλη στον πυρήνα καταρρέει, δημιουργώντας ένα αστέρι νετρονίων. Το αστέρι νετρονίων διατηρεί τη στροφορμή του αρχικού άστρου, αλλά περιστρέφεται πολύ πιο γρήγορα, επειδή είναι πολύ μικρότερο.
Διαβάστε σχετικά: Βρέθηκε ένα νέο είδος ύλης στα αστέρια νετρονίων
Τα πάλσαρ είναι περιστρεφόμενα άστρα νετρονίων τα οποία εκπέμπουν μια στενή δέσμη ακτινοβολίας. Η δέσμη αυτή είναι μετατοπισμένη σε σχέση με τον άξονα περιστροφής του πάλσαρ, με αποτέλεσμα να σαρώνει το χώρο, όπως κάνουν και οι φάροι. Δεδομένου ότι το πάλσαρ περιστρέφεται, η ακτίνα μπορεί να σαρώσει όλη τη Γη, και στους αστρονόμους να εμφανίζεται ως ένα αντικείμενο που αναβοσβήνει. Εάν η δέσμη δεν είναι στην ίδια ευθεία με τη Γη, τότε δεν μπορεί να φανεί. Όλα τα πάλσαρ είναι άστρα νετρονίων, αλλά δεν είναι όλα τα αστέρια νετρονίων πάλσαρ.
Τα magnetars (σ.σ. μαγνητικά αστέρια) είναι ένα είδος άστρου νετρονίων με ισχυρό μαγνητικό πεδίο το οποίο είναι ένα δισεκατομμύριο φορές ισχυρότερο από ότι μπορούμε να επιτύχουμε τεχνητώς στη Γη και το οποίο μπορεί να στρεβλώσει τα σχήματα των ατόμων. Είναι οι πιο ισχυροί μαγνήτες στο Σύμπαν.
Οι αστροσεισμοί (starquakes) προκαλούνται από θραύση της επιφάνειας του magnetar, η οποία θραύση μπορεί να προκαλέσει την απελευθέρωση τεράστιων εκρήξεων ακτινοβολίας. Αυτές είναι τόσο ισχυρές ώστε μπορούν να ανιχνευθούν στη Γη, ενώ γίνονται δεκάδες χιλιάδες έτη φωτός μακριά.
Τα magnetars παραμένουν ενεργά για περίπου 10.000 χρόνια, ένα σύντομο χρονικό διάστημα για την κοσμική ιστορία. Μετά από αυτό, το magnetar έχει κρυώσει και η μαγνητική ενέργεια διαχέεται.
space.com
Η πίεση που υπάρχει στα αστέρια νετρονίων είναι τόσο μεγάλη, που οι πυρήνες των ατόμων εφάπτονται μεταξύ τους. Σ' αυτή την κατάσταση δεν υπάρχει χώρος για τα ηλεκτρόνια το οποίο καταλήγουν στους πυρήνες όπου αντιδρούν με τα πρωτόνια και σχηματίζουν νετρόνια και νετρίνα.
Τα αστέρια νετρονίων έχουν 500.000 φορές τη μάζα της Γης συμπιεσμένη σε μια σφαίρα διαμέτρου περίπου 20 χιλιομέτρων. Ένα κουταλάκι του γλυκού από την ύλη του αστέρα νετρονίων, θα ζυγίζει στη Γη εκατομμύρια τόνους.
Τα αστέρια νετρονίων δημιουργούνται όταν ένα μεγάλο αστέρι, όπως ο ερυθρός υπεργίγαντας Betelgeuse (σ.σ. ανήκει στον αστερισμό του Ωρίωνα), φτάσει στο τέλος της ζωής του. Ο Betelgeuse θα μπορούσε να έχει μέχρι και 20 φορές τη μάζα του Ήλιου και 1.200 φορές την ακτίνα του Ήλιου. Όταν το αστέρι εκρήγνυται, η ύλη στον πυρήνα καταρρέει, δημιουργώντας ένα αστέρι νετρονίων. Το αστέρι νετρονίων διατηρεί τη στροφορμή του αρχικού άστρου, αλλά περιστρέφεται πολύ πιο γρήγορα, επειδή είναι πολύ μικρότερο.
Τα πάλσαρ είναι περιστρεφόμενα άστρα νετρονίων τα οποία εκπέμπουν μια στενή δέσμη ακτινοβολίας. Η δέσμη αυτή είναι μετατοπισμένη σε σχέση με τον άξονα περιστροφής του πάλσαρ, με αποτέλεσμα να σαρώνει το χώρο, όπως κάνουν και οι φάροι. Δεδομένου ότι το πάλσαρ περιστρέφεται, η ακτίνα μπορεί να σαρώσει όλη τη Γη, και στους αστρονόμους να εμφανίζεται ως ένα αντικείμενο που αναβοσβήνει. Εάν η δέσμη δεν είναι στην ίδια ευθεία με τη Γη, τότε δεν μπορεί να φανεί. Όλα τα πάλσαρ είναι άστρα νετρονίων, αλλά δεν είναι όλα τα αστέρια νετρονίων πάλσαρ.
Τα magnetars (σ.σ. μαγνητικά αστέρια) είναι ένα είδος άστρου νετρονίων με ισχυρό μαγνητικό πεδίο το οποίο είναι ένα δισεκατομμύριο φορές ισχυρότερο από ότι μπορούμε να επιτύχουμε τεχνητώς στη Γη και το οποίο μπορεί να στρεβλώσει τα σχήματα των ατόμων. Είναι οι πιο ισχυροί μαγνήτες στο Σύμπαν.
Οι αστροσεισμοί (starquakes) προκαλούνται από θραύση της επιφάνειας του magnetar, η οποία θραύση μπορεί να προκαλέσει την απελευθέρωση τεράστιων εκρήξεων ακτινοβολίας. Αυτές είναι τόσο ισχυρές ώστε μπορούν να ανιχνευθούν στη Γη, ενώ γίνονται δεκάδες χιλιάδες έτη φωτός μακριά.
Τα magnetars παραμένουν ενεργά για περίπου 10.000 χρόνια, ένα σύντομο χρονικό διάστημα για την κοσμική ιστορία. Μετά από αυτό, το magnetar έχει κρυώσει και η μαγνητική ενέργεια διαχέεται.
space.com
RSS Feed
