Δείτε πως άλλαξε με την πάροδο του χρόνου και την ανάπτυξη της τεχνολογίας, η ανάλυση της κοσμικής μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου, η οποία μας δείχνει πως ήταν το Σύμπαν όταν είχε ηλικία 300.000 ετών.
Ο πιο λεπτομερής χάρτης των διακυμάνσεων της ακτινοβολίας που άφησε πίσω της η Μεγάλη Έκρηξη- γνωστή ως κοσμική μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου (KMAY)- θα βοηθήσει τους κοσμολόγους να αναπτύξουν περεταίρω τις θεωρίες τους για το πως εξελίσσεται το Σύμπαν.
Αυτή η νέα εικόνα της KMAY προέρχεται από το διαστημικό τηλεσκόπιο Planck της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA). Οι παρακάτω εικόνες συγκρίνουντουν την ανάλυση των χαρτών της KMAY, από το Planck και τους προκατόχους του, με τους αντίστοιχους χάρτες της Γης. Όσο μικρότερη είναι η ανάλυση της KMAY, τόσο πιο θολοί είναι οι χάρτες της Γης.
Αυτή η νέα εικόνα της KMAY προέρχεται από το διαστημικό τηλεσκόπιο Planck της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA). Οι παρακάτω εικόνες συγκρίνουντουν την ανάλυση των χαρτών της KMAY, από το Planck και τους προκατόχους του, με τους αντίστοιχους χάρτες της Γης. Όσο μικρότερη είναι η ανάλυση της KMAY, τόσο πιο θολοί είναι οι χάρτες της Γης.
Η εικόνας της ΚΜΑΥ όπως την έλαβε το Planck και η σύγκρισή της με το πόσο θολή ή πόση ευκρινής θα ήταν η αντίστοιχη εικόνα της Γης.
Graphic by Adam Becker and Peter Aldhous
Graphic by Adam Becker and Peter Aldhous
Παρακάτω θα δείτε την πορεία των εικόνων της ΚΜΑΥ.
1992 «Οι διακυμάνσεις αποκαλύπτονται»
Ο George Smoot του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Berkeley, δήλωσε ότι κοιτάζοντας τον χάρτη της ΚΜΑΥ, από το COBE (Cosmic Background Explorer) της NASA, ήταν σαν να «κοιτάζοντας τον Θεό».
Προβάλλοντας τη Γη με την ίδια ανάλυση όπως της παρακάτω εικόνας της ΚΜΑΥ, μπορούμε να διακρίνουμε μόνο τις ηπείρους. Αλλά καθώς ήταν η πρώτη φορά που απεικονίσαμε τους κυματισμούς της ΚΜΑΥ, ο ενθουσιασμός του Smoot ήταν δικαιολογημένος. Το 2006 θα λάβει το βραβείο Νόμπελ για αυτό το έργο.
1992 «Οι διακυμάνσεις αποκαλύπτονται»
Ο George Smoot του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Berkeley, δήλωσε ότι κοιτάζοντας τον χάρτη της ΚΜΑΥ, από το COBE (Cosmic Background Explorer) της NASA, ήταν σαν να «κοιτάζοντας τον Θεό».
Προβάλλοντας τη Γη με την ίδια ανάλυση όπως της παρακάτω εικόνας της ΚΜΑΥ, μπορούμε να διακρίνουμε μόνο τις ηπείρους. Αλλά καθώς ήταν η πρώτη φορά που απεικονίσαμε τους κυματισμούς της ΚΜΑΥ, ο ενθουσιασμός του Smoot ήταν δικαιολογημένος. Το 2006 θα λάβει το βραβείο Νόμπελ για αυτό το έργο.
Η εικόνας της ΚΜΑΥ όπως την έλαβε το COBE το 1992 και η σύγκρισή της με την εικόνα της Γης έχοντας την ίδια ανάλυση.
Graphic by Adam Becker and Peter Aldhous
Graphic by Adam Becker and Peter Aldhous
2003 «Το μεγάλο άλμα προς τα εμπρός»
Δεδομένου ότι αυτές οι εικόνες είναι πιο σαφής, το WMAP (Wilkinson Microwave Anisotropy Probe) της NASA, μετατραπεί την άποψή μας για την ΚΜΑΥ. Ο πρώτος χάρτης, που δημοσιεύθηκε το Φεβρουάριο του 2003, έδειξε ότι το πολύ πρώιμο Σύμπαν κυριαρχείθηκε από μια περίοδο ταχείας επέκτασης, που ονομάζεται πληθωρισμός.
Παρόλα αυτά, η αποστολή ανέδειξε μερικά αινιγματικά αποτελέσματα. Ειδικότερα, ότι τα καυτά και ψυχρά σημεία στην ΚΜΑΥ δεν ήταν διασκορπισμένα τυχαία, αλλά, είναι ευθυγραμμισμένα κατά μήκος ενός άξονα, που έχει ονομαστεί «άξονας του κακού» (axis of evil).
Δεδομένου ότι αυτές οι εικόνες είναι πιο σαφής, το WMAP (Wilkinson Microwave Anisotropy Probe) της NASA, μετατραπεί την άποψή μας για την ΚΜΑΥ. Ο πρώτος χάρτης, που δημοσιεύθηκε το Φεβρουάριο του 2003, έδειξε ότι το πολύ πρώιμο Σύμπαν κυριαρχείθηκε από μια περίοδο ταχείας επέκτασης, που ονομάζεται πληθωρισμός.
Παρόλα αυτά, η αποστολή ανέδειξε μερικά αινιγματικά αποτελέσματα. Ειδικότερα, ότι τα καυτά και ψυχρά σημεία στην ΚΜΑΥ δεν ήταν διασκορπισμένα τυχαία, αλλά, είναι ευθυγραμμισμένα κατά μήκος ενός άξονα, που έχει ονομαστεί «άξονας του κακού» (axis of evil).
Η εικόνας της ΚΜΑΥ όπως την έλαβε το WMAP το 2003 και η σύγκρισή της με την εικόνα της Γης έχοντας την ίδια ανάλυση.
Graphic by Adam Becker and Peter Aldhous
Graphic by Adam Becker and Peter Aldhous
2013 «Η ευκρίνεια του κακού»
Η τελευταία εικόνα της ΚΜΑΥ είναι η πιο ευκρινή που έχουμε λάβει, με την αντίστοιχη ευκρίνεια της εικόνας του πλανήτη μας να αλλάξει δραματικά. Τα νέα δεδομένα του Planck συμφωνούν καλά με κοσμολογική θεωρία. Προτείνει ότι η ηλικία του σύμπαντος είναι 13.820.000.000 χρόνια - περίπου 80 εκατομμύρια χρόνια μεγαλύτερη από τις προηγούμενες εκτιμήσεις - και δείχνει ότι η σκοτεινή ενέργεια συμβάλλει ελαφρώς λιγότερο στο σύμπαν από ότι είχε εκτιμηθεί. Παραμένει όμως ο αινιγματικός «άξονας του κακού».
Η τελευταία εικόνα της ΚΜΑΥ είναι η πιο ευκρινή που έχουμε λάβει, με την αντίστοιχη ευκρίνεια της εικόνας του πλανήτη μας να αλλάξει δραματικά. Τα νέα δεδομένα του Planck συμφωνούν καλά με κοσμολογική θεωρία. Προτείνει ότι η ηλικία του σύμπαντος είναι 13.820.000.000 χρόνια - περίπου 80 εκατομμύρια χρόνια μεγαλύτερη από τις προηγούμενες εκτιμήσεις - και δείχνει ότι η σκοτεινή ενέργεια συμβάλλει ελαφρώς λιγότερο στο σύμπαν από ότι είχε εκτιμηθεί. Παραμένει όμως ο αινιγματικός «άξονας του κακού».
Η εικόνας της ΚΜΑΥ όπως την έλαβε το Planck το 2013 και η σύγκρισή της με την εικόνα της Γης έχοντας την ίδια ανάλυση.
Graphic by Adam Becker and Peter Aldhous
Graphic by Adam Becker and Peter Aldhous
Ο «άξονας του κακού».
Image: ESA-Planck collaboration
Image: ESA-Planck collaboration
Πως άλλαξε το Planck την κοσμική «συνταγή» μας για την σκοτεινή ενέργεια, τη συνήθη ύλη και την σκοτεινή ύλη.
Μία τελευταία σύγκριση
Το χάσμα της ανάλυσης των χαρτών της ΚΜΑΥ μεταξύ του WMAP και του Planck, γίνεται σαφέστερη αν μεγεθύνουμε την περιοχή του ουρανού που αντιστοιχεί στην Ευρώπη.
Με το WMAP διακρίνεται με δυσκολία η Αδριατική Θάλασσα, η Κύπρος και η Κορσική δεν φαίνονται και η Ιρλανδία έχει ενωθεί με την Αγγλία.
Στην αντίστοιχη εικόνα της Ευρώπης με το Planck, εμφανίζονται περισσότερες λεπτομέρειες όπως οι Άλπεις και η Κρήτη.
Το χάσμα της ανάλυσης των χαρτών της ΚΜΑΥ μεταξύ του WMAP και του Planck, γίνεται σαφέστερη αν μεγεθύνουμε την περιοχή του ουρανού που αντιστοιχεί στην Ευρώπη.
Με το WMAP διακρίνεται με δυσκολία η Αδριατική Θάλασσα, η Κύπρος και η Κορσική δεν φαίνονται και η Ιρλανδία έχει ενωθεί με την Αγγλία.
Στην αντίστοιχη εικόνα της Ευρώπης με το Planck, εμφανίζονται περισσότερες λεπτομέρειες όπως οι Άλπεις και η Κρήτη.
Η σύγκρισή της Ευρώπης με την ευκρίνεια του WMAP (επάνω εικόνα) και του Planck (κάτω εικόνα) αντίστοιχα.
New Scientist
Κατηγορίες: Αστρονομία, Αστροφυσική, Κοσμολογία
Λέξεις Κλειδιά: Big Bang, COBE, ESA, Inflation, NASA, Planck, WMAP, άξονας του κακού, Κοσμική Ακτινοβολία Υποβάθρου, Μεγάλη Έκρηξη, σκοτεινή ενέργεια, σκοτεινή ύλη, Πληθωρισμός, Σύμπαν
Κατηγορίες: Αστρονομία, Αστροφυσική, Κοσμολογία
Λέξεις Κλειδιά: Big Bang, COBE, ESA, Inflation, NASA, Planck, WMAP, άξονας του κακού, Κοσμική Ακτινοβολία Υποβάθρου, Μεγάλη Έκρηξη, σκοτεινή ενέργεια, σκοτεινή ύλη, Πληθωρισμός, Σύμπαν
RSS Feed