Ο Ήλιος όπως δεν τον έχουμε ξαναδεί.
Για πρώτη φορά, μια αποστολή που έχει σχεδιαστεί για να παρατηρεί μαύρες τρύπες και άλλα αντικείμενα μακριά από το ηλιακό μας σύστημα γύρισε το βλέμμα του πιο κοντά στο σπίτι μας, συλλαμβάνοντας εικόνες του ήλιου μας. Το Nuclear Spectroscopic Telescope Array της NASA, ή NuSTAR, έλαβε την πρώτη εικόνα του Ήλιου, δημιουργώντας το πιο ευαίσθητο ηλιακό πορτρέτο που έχει ληφθεί ποτέ σε υψηλής ενέργειας ακτίνων Χ.
Το NuStar εκτοξεύθηκε το 2012 και σκοπός του είναι να παρατηρεί το σύμπαν μέσω ακτίνων Χ υψηλής ενέργειας.
Στα πλαίσια της διετούς αποστολής του μπόρεσε να μετρήσει την ταχύτητα με την οποία περιστρέφονται οι μαύρες τρύπες, ενώ η συγκεκριμένη φωτογραφία αποδεικνύει πως έχει τη δυνατότητα να συλλέξει δεδομένα σχετικά με τον Ήλιο.
Λόγω της μεγάλης ευαισθησίας του, το Nustar θα μπορούσε να δώσει απαντήσεις σε μακροχρόνια ερωτήματα, όπως για παράδειγμα η ύπαρξη ηλιακών νανο-εκλάμψεων.
Η πιθανή ύπαρξη ηλιακών νανο-εκλάμψεων αναφέρθηκε για πρώτη φορά πριν από αρκετές δεκαετίες και θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί η εξωτερική ατμόσφαιρα του Ηλίου είναι πολλές φορές πιο θερμή από την επιφάνειά του.
Η χρήση του Nustar για τη μελέτη του Ηλίου αναφέρθηκε πρώτη φορά κατά την κατασκευή του. «Στην αρχή νόμιζα ότι η ιδέα αυτή ήταν παράλογη», δήλωσε η επικεφαλής ερευνητής της αποστολής Fiona Harrison, από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας.
Γιατί να χρησιμοποιήσουμε το πιο ευαίσθητο τηλεσκόπιο ακτίνων Χ υψηλής ενέργειας, που κατασκευάστηκε για την εξερεύνηση του σύμπαντος, για να μελετήσουμε τον δικό μας Γαλαξία;» αναρωτιόταν.
Όμως τελικά, πείστηκε χάρη στον καθηγητή David Smith του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στη Σάντα Κρουζ.
«Το Nustar θα μας προσφέρει μια μοναδική οπτική γωνία του Ηλίου και των τμημάτων της ατμόσφαιράς του», ανέφερε ο ηλιακός φυσικός David Smith.
Αυτό είναι δυνατό επειδή οι ακτίνες υψηλής ενέργειας που χρησιμοποιεί το ΝιουΣταρ για να «βλέπει» δεν αποτυπώνουν την φωτεινότητα του ήλιου όπως άλλα μήκη κύματος.
Η φωτεινότητα του άστρου θα μπορούσε πιθανότατα να προκαλέσει ζημιά τους ανιχνευτές άλλων τηλεσκοπίων της NASA.
Πέρα από την αποστολή για τη μελέτη του Ηλίου, η ομάδα ΝιουΣταρ θα χρησιμοποιήσει το τηλεσκόπιο για να εξερευνήσει μακρινά αντικείμενα, όπως οι μαύρες τρύπες και τα υπολείμματα υπερκαινοφανών.
Στα πλαίσια της διετούς αποστολής του μπόρεσε να μετρήσει την ταχύτητα με την οποία περιστρέφονται οι μαύρες τρύπες, ενώ η συγκεκριμένη φωτογραφία αποδεικνύει πως έχει τη δυνατότητα να συλλέξει δεδομένα σχετικά με τον Ήλιο.
Λόγω της μεγάλης ευαισθησίας του, το Nustar θα μπορούσε να δώσει απαντήσεις σε μακροχρόνια ερωτήματα, όπως για παράδειγμα η ύπαρξη ηλιακών νανο-εκλάμψεων.
Η πιθανή ύπαρξη ηλιακών νανο-εκλάμψεων αναφέρθηκε για πρώτη φορά πριν από αρκετές δεκαετίες και θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί η εξωτερική ατμόσφαιρα του Ηλίου είναι πολλές φορές πιο θερμή από την επιφάνειά του.
Η χρήση του Nustar για τη μελέτη του Ηλίου αναφέρθηκε πρώτη φορά κατά την κατασκευή του. «Στην αρχή νόμιζα ότι η ιδέα αυτή ήταν παράλογη», δήλωσε η επικεφαλής ερευνητής της αποστολής Fiona Harrison, από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας.
Γιατί να χρησιμοποιήσουμε το πιο ευαίσθητο τηλεσκόπιο ακτίνων Χ υψηλής ενέργειας, που κατασκευάστηκε για την εξερεύνηση του σύμπαντος, για να μελετήσουμε τον δικό μας Γαλαξία;» αναρωτιόταν.
Όμως τελικά, πείστηκε χάρη στον καθηγητή David Smith του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στη Σάντα Κρουζ.
«Το Nustar θα μας προσφέρει μια μοναδική οπτική γωνία του Ηλίου και των τμημάτων της ατμόσφαιράς του», ανέφερε ο ηλιακός φυσικός David Smith.
Αυτό είναι δυνατό επειδή οι ακτίνες υψηλής ενέργειας που χρησιμοποιεί το ΝιουΣταρ για να «βλέπει» δεν αποτυπώνουν την φωτεινότητα του ήλιου όπως άλλα μήκη κύματος.
Η φωτεινότητα του άστρου θα μπορούσε πιθανότατα να προκαλέσει ζημιά τους ανιχνευτές άλλων τηλεσκοπίων της NASA.
Πέρα από την αποστολή για τη μελέτη του Ηλίου, η ομάδα ΝιουΣταρ θα χρησιμοποιήσει το τηλεσκόπιο για να εξερευνήσει μακρινά αντικείμενα, όπως οι μαύρες τρύπες και τα υπολείμματα υπερκαινοφανών.
Με τη βοήθεια των ευαίσθητων οργάνων του NuSTAR, είναι πιθανόν να ανιχνευτούν οι υποτιθέμενες «νανοφλόγες» (nanoflares) οι οποίες είναι μικρότερες από τις μεγάλες ηλιακές φλόγες, οι οποίες εκρήγνυνται περιέχοντας φορτισμένα σωματίδια και υψηλής ενέργειας ακτινοβολίας.
Αν όντως υπάρχουν οι νανοφλόγες θα μπορούσαν να εξηγήσουν γιατί το στέμμα (η εξωτερική ατμόσφαιρα του Ήλιου) έχει θερμοκρασία ενός εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου, ενώ η επιφάνειά του έχει θερμοκρασία μόλις 6.000 βαθμών Κελσίου. Το πρόβλημα αυτό ονομάζεται «πρόβλημα της θέρμανσης του στέμματος» («coronal heating problem»).
Κατηγορίες: Αστρονομία, Αστροφυσική, Ήλιος
Λέξεις κλειδιά: NASA, NuSTAR, ακτίνες Χ
nasa.gov, nustar.caltech.edu
RSS Feed
