Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία το προγραμματισμένο «ξύπνημα» της διαστημοσυσκευής της NASA New Horizons μετά από ένα ταξίδι εννέα ετών και 4,8 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων.
Η ενεργοποίηση του διαστημοπλοίου ανακοινώθηκε στο twiter της NASA
Το σήμα της επιτυχούς ενεργοποίησης του σκάφους χρειάστηκε 4 ώρες και 26 λεπτά για να μεταφέρει την πληροφορία στην Γη, καθώς αυτό απέχει από τον στόχο του 260 εκατομμύρια χιλιόμετρα.
It's ALIVE! The @NASANewHorizons mission control just received full confirmation at 9:53 p.m ET! Pluto get ready! pic.twitter.com/Gj9lujGU98
— NASA (@NASA) December 7, 2014 Το σήμα της επιτυχούς ενεργοποίησης του σκάφους χρειάστηκε 4 ώρες και 26 λεπτά για να μεταφέρει την πληροφορία στην Γη, καθώς αυτό απέχει από τον στόχο του 260 εκατομμύρια χιλιόμετρα.
Η θέση του New Horizons στο ηλιακό μας σύστημα
Το ταξίδι του New Horizons προς τον Πλούτωνα
Το ταξίδι ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2006 και η ηλεκτρονική «ύπνωση», που διήρκεσε συνολικά 1.873 μέρες, ήταν σκόπιμη, ώστε το σκάφος να κάνει εξοικονόμηση ενέργειας και να προστατευθεί από τη φθορά. Πάντως, κάθε έξι έως δέκα μήνες οι τεχνικοί της ΝASA έκαναν έναν σύντομο έλεγχο να δουν αν λειτουργούν τα συστήματά του.
Με την ενεργοποίηση του διαστημικού σκάφους New Horizons αρχίζει μια άνευ προηγουμένου αποστολή, με στόχο την μελέτη του παγωμένου νάνου πλανήτη Πλούτωνα, αλλά και της περιοχής που βρίσκεται κοντά του, την ζώνη Kuiper.
Το New Horizons θα φτάσει στον τελευταίο πλανήτη του Ηλιακού μας Συστήματος στις 14 Ιουλίου 2015, ενώ στα μέσα Μαΐου η ευκρίνεια των εικόνων του θα ξεπερνάει αυτήν του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble.
Με την ενεργοποίηση του διαστημικού σκάφους New Horizons αρχίζει μια άνευ προηγουμένου αποστολή, με στόχο την μελέτη του παγωμένου νάνου πλανήτη Πλούτωνα, αλλά και της περιοχής που βρίσκεται κοντά του, την ζώνη Kuiper.
Το New Horizons θα φτάσει στον τελευταίο πλανήτη του Ηλιακού μας Συστήματος στις 14 Ιουλίου 2015, ενώ στα μέσα Μαΐου η ευκρίνεια των εικόνων του θα ξεπερνάει αυτήν του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble.
Η κινούμενη εικόνα (gif) είναι μία σύνθεση από 12 φωτογραφίες που τράβηξε το New Horizions τον Ιούλιο του 2014 και δείχουν μία πλήρη περιστοφή του δορυφόρου Χάροντα γύρω από τον Πλούτωνα.
Η μελέτη του Πλούτωνα θα αρχίσει στα μέσα Ιανουαρίου, όταν το New Horizons θα βρίσκεται σε απόσταση περίπου 260 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Το κοντινότερο πλησίασμα στον Πλούτωνα, σε απόσταση 12.500 χιλιομέτρων, θα γίνει του χρόνου τον Ιούλιο, λίγο πριν την ολοκλήρωση της αποστολής.
Η ζώνη Kuiper είναι ένας δακτύλιος από παγωμένα σώματα που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον ήλιο πέρα από τον Ποσειδώνα, υπολείμματα από τον σχηματισμό του ηλιακού συστήματος πριν από 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια. Στη ζώνη Kuiper έχουν βρεθεί πάνω από 1000 νάνοι πλανήτες.
Λίγα λόγια για τον Πλούτωνα
Το ένα έτος στον Πλούτωνα είναι 248 γήινα έτη. Η εκκεντρότητα της τροχιάς του είναι 0.25, το οποίο σημαίνει ότι η πλησιέστερη απόστασή του από τον Ήλιο (περιήλιο) είναι στις 29,7 αστρονομικές μονάδες (μία αστρονομική μονάδα ή 1 ΑU είναι η μέση απόσταση της Γης από τον Ήλιο) και η πιο μακρινή (αφήλιο) στις 49,7 ΑU.
Η ζώνη Kuiper είναι ένας δακτύλιος από παγωμένα σώματα που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον ήλιο πέρα από τον Ποσειδώνα, υπολείμματα από τον σχηματισμό του ηλιακού συστήματος πριν από 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια. Στη ζώνη Kuiper έχουν βρεθεί πάνω από 1000 νάνοι πλανήτες.
Λίγα λόγια για τον Πλούτωνα
Το ένα έτος στον Πλούτωνα είναι 248 γήινα έτη. Η εκκεντρότητα της τροχιάς του είναι 0.25, το οποίο σημαίνει ότι η πλησιέστερη απόστασή του από τον Ήλιο (περιήλιο) είναι στις 29,7 αστρονομικές μονάδες (μία αστρονομική μονάδα ή 1 ΑU είναι η μέση απόσταση της Γης από τον Ήλιο) και η πιο μακρινή (αφήλιο) στις 49,7 ΑU.
Οι τροχιές των πλανητών του Ηλιακού μας Συστήματος. Με το βέλος δηλώνεται η κλίση του άξονα περιστροφής του κάθε πλανήτη ως προς την εκλειπτική.
Επίσης η τροχιά του Πλούτωνα σχηματίζει γωνία 17 μοιρών ως προς την εκλειπτική, η οποία είναι το επίπεδο που ορίζει η τροχιά της Γης. Όλοι οι πλανήτες κινούνται περίπου πάνω σ' αυτό το επίπεδο.
Η γωνία που σχηματίζει η τροχιά του Πλούτωνα με την αντίστοιχη του Ποσειδώνα.
Καθώς ο Πλούτωνας βρίσκεται στο περιήλιο και για ένα χρονικό διάστημα 20 ετών, προσπερνάει τον Ποσειδώνα και γίνεται αυτός ο 8ος κατά σειρά πλανήτης γύρω από τον Ήλιο.
Η γωνία που σχηματίζει η τροχιά του Πλούτωνα με την αντίστοιχη του Ποσειδώνα.
Γιατί ο Πλούτωνας είναι πλανήτης-νάνος;
Η αρχή έγινε όταν η IAU (Διεθνής Αστρονομική Ένωση) πρότεινε στις 16 Αυγούστου 2011, ότι ως πλανήτες θα χαρακτηρίζονται 12 ουράνια σώματα, ο Ερμής, η Αφροδίτη, η Γη, ο Άρης, η Δήμητρα, ο Δίας, ο Κρόνος, ο Ουρανός, ο Ποσειδώνας, ο Πλούτωνας, ο Χάροντας (δορυφόρος του Πλούτωνα) και ο 2003 UB313. Σχετικά με αυτήν την πρόταση ένα από τα μέλη της Επιτροπής Ορισμού Πλανητών (Planet Definition Committee) ο Richard Binzel αναφέρει: «Ο στόχος μας ήταν να βρούμε μια επιστημονική βάση για έναν νέο καθορισμό της έννοιας του πλανήτη και επιλέξαμε τη βαρύτητα ως καθοριστικό παράγοντα. Η φύση αποφασίζει εάν ένα αντικείμενο είναι ή όχι ένας πλανήτης.»
Κατά τη διάρκεια όμως του συνεδρίου και έπειτα από πολλές συζητήσεις και διαφωνίες προέκυψαν διάφορες προτάσεις οι οποίες τέθηκαν σε ψηφοφορία και τελικά επικράτησαν τα ψηφίσματα 5Α και 6Α.
Το ψήφισμα 5A περιέχει τον βασικό καθορισμό της έννοιας «πλανήτης» και την ταξινόμηση – ονομασία των υπόλοιπων κοσμικών αντικειμένων του ηλιακού μας συστήματος. Σύμφωνα με αυτό τα κοσμικά αντικείμενα του ηλιακού μας συστήματος ταξινομούνται ως εξής:
1. Σε πλανήτες, που είναι ουράνια σώματα τα οποία:
(α) είναι σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο,
(β) έχουν επαρκή μάζα ώστε λόγω της ιδιο-βαρύτητάς τους να βρίσκονται σε υδροστατική ισορροπία και επομένως να έχουν σχεδόν σφαιρικό σχήμα και
(γ) έχουν συλλέξει – «καθαρίσει» – κατά μήκος της τροχιάς τους γύρω από τον Ήλιο όλα τα μικρο-σώματα (απομεινάρια του αρχικού υλικού από το οποίο προέκυψε το ηλιακό μας σύστημα).
Με την τελευταία προϋπόθεση εξασφαλίζεται το γεγονός ότι ο κάθε πλανήτης είναι το κυρίαρχο βαρυτικά αντικείμενο στην τροχιά του. Για παράδειγμα, ο Πλούτωνας έχει 0,07 φορές τη μάζα των άλλων αντικειμένων στην τροχιά του, ενώ η Γη έχει 1,7 εκατομμύρια φορές τη μάζα των άλλων αντικειμένων στην τροχιά της.
2. Σε νάνους πλανήτες, που είναι τα ουράνια σώματα για τα οποία ισχύουν τα (1α) και (1β) αλλά δεν ισχύει το (1γ). Επιπλέον δεν θα πρέπει να είναι δορυφόροι άλλων πλανητών.
3. Στα «μικρά κοσμικά αντικείμενα του ηλιακού μας συστήματος«, (Small Solar – System Bodies) όπου ανήκουν τα υπόλοιπα κοσμικά αντικείμενα που είναι σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο (εκτός των δορυφόρων των πλανητών).
Στο ψήφισμα 6A αναφέρεται ότι ο Πλούτωνας χάνει τη θέση του ανάμεσα στους πλανήτες και χαρακτηρίζεται σύμφωνα με το ψήφισμα 5Α, ως νάνος πλανήτης, ενώ δε αποτελεί το πρότυπο για μια νέα κατηγορία αντικειμένων, των μετα-Ποσειδωνίων αντικειμένων (trans – Neptunian objects).
Κατηγορίες: Ηλιακό Σύστημα
Λέξεις κλειδιά: NASA, New Horizons
New Horizons, physicsgg.me, physics4u.gr
Η αρχή έγινε όταν η IAU (Διεθνής Αστρονομική Ένωση) πρότεινε στις 16 Αυγούστου 2011, ότι ως πλανήτες θα χαρακτηρίζονται 12 ουράνια σώματα, ο Ερμής, η Αφροδίτη, η Γη, ο Άρης, η Δήμητρα, ο Δίας, ο Κρόνος, ο Ουρανός, ο Ποσειδώνας, ο Πλούτωνας, ο Χάροντας (δορυφόρος του Πλούτωνα) και ο 2003 UB313. Σχετικά με αυτήν την πρόταση ένα από τα μέλη της Επιτροπής Ορισμού Πλανητών (Planet Definition Committee) ο Richard Binzel αναφέρει: «Ο στόχος μας ήταν να βρούμε μια επιστημονική βάση για έναν νέο καθορισμό της έννοιας του πλανήτη και επιλέξαμε τη βαρύτητα ως καθοριστικό παράγοντα. Η φύση αποφασίζει εάν ένα αντικείμενο είναι ή όχι ένας πλανήτης.»
Κατά τη διάρκεια όμως του συνεδρίου και έπειτα από πολλές συζητήσεις και διαφωνίες προέκυψαν διάφορες προτάσεις οι οποίες τέθηκαν σε ψηφοφορία και τελικά επικράτησαν τα ψηφίσματα 5Α και 6Α.
Το ψήφισμα 5A περιέχει τον βασικό καθορισμό της έννοιας «πλανήτης» και την ταξινόμηση – ονομασία των υπόλοιπων κοσμικών αντικειμένων του ηλιακού μας συστήματος. Σύμφωνα με αυτό τα κοσμικά αντικείμενα του ηλιακού μας συστήματος ταξινομούνται ως εξής:
1. Σε πλανήτες, που είναι ουράνια σώματα τα οποία:
(α) είναι σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο,
(β) έχουν επαρκή μάζα ώστε λόγω της ιδιο-βαρύτητάς τους να βρίσκονται σε υδροστατική ισορροπία και επομένως να έχουν σχεδόν σφαιρικό σχήμα και
(γ) έχουν συλλέξει – «καθαρίσει» – κατά μήκος της τροχιάς τους γύρω από τον Ήλιο όλα τα μικρο-σώματα (απομεινάρια του αρχικού υλικού από το οποίο προέκυψε το ηλιακό μας σύστημα).
Με την τελευταία προϋπόθεση εξασφαλίζεται το γεγονός ότι ο κάθε πλανήτης είναι το κυρίαρχο βαρυτικά αντικείμενο στην τροχιά του. Για παράδειγμα, ο Πλούτωνας έχει 0,07 φορές τη μάζα των άλλων αντικειμένων στην τροχιά του, ενώ η Γη έχει 1,7 εκατομμύρια φορές τη μάζα των άλλων αντικειμένων στην τροχιά της.
2. Σε νάνους πλανήτες, που είναι τα ουράνια σώματα για τα οποία ισχύουν τα (1α) και (1β) αλλά δεν ισχύει το (1γ). Επιπλέον δεν θα πρέπει να είναι δορυφόροι άλλων πλανητών.
3. Στα «μικρά κοσμικά αντικείμενα του ηλιακού μας συστήματος«, (Small Solar – System Bodies) όπου ανήκουν τα υπόλοιπα κοσμικά αντικείμενα που είναι σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο (εκτός των δορυφόρων των πλανητών).
Στο ψήφισμα 6A αναφέρεται ότι ο Πλούτωνας χάνει τη θέση του ανάμεσα στους πλανήτες και χαρακτηρίζεται σύμφωνα με το ψήφισμα 5Α, ως νάνος πλανήτης, ενώ δε αποτελεί το πρότυπο για μια νέα κατηγορία αντικειμένων, των μετα-Ποσειδωνίων αντικειμένων (trans – Neptunian objects).
Κατηγορίες: Ηλιακό Σύστημα
Λέξεις κλειδιά: NASA, New Horizons
New Horizons, physicsgg.me, physics4u.gr
RSS Feed
