
Στην περίπτωσή μας τα μόρια του αζώτου και του οξυγόνου είναι μικρά και επομένως θα σκεδάσουν πιο έντονα τα μικρά μήκη κύματος και λιγότερο τα μεγαλύτερα μήκη κύματος. Δηλαδή η σειρά θα είναι: ιώδες, μπλε, πράσινο, κίτρινο, πορτοκαλί και τέλος κόκκινο. Η σκέδαση που υφίσταται το κόκκινο είναι το ένα δέκατο αυτής που υφίσταται το ιώδες.
Το εύλογο ερώτημα που σχηματίζεται είναι, αφού το ιώδες φως σκεδάζεται περισσότερο από το μπλε, τότε γιατί ο ουρανός δεν να είναι ιώδες και είναι μπλε; Το γεγονός αυτό οφείλεται σε δύο λόγους. Ο ένας είναι το μάτι μας. Αυτό είναι πιο ευαίσθητο στο μπλε σε σχέση με το ιώδες. Ο άλλος λόγος είναι ότι η ιώδης ακτινοβολία που φτάνει στη Γη είναι πολύ λιγότερη από την μπλε επειδή απορροφάται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας.