
Το μέγεθος αυτής της μετατόπισης αποδεικνύει την πρόβλεψη της θεωρίας ότι το βαρυτικό πεδίο του Ήλιου αλλάζει την γεωμετρία του χωροχρόνου στη γειτονιά του, γεγονός που δημιουργεί την αίσθηση ότι το φως «καμπυλώνεται» από το βαρυτικό πεδίο του Ήλιου.

O Νεύτωνας θεωρούσε ότι το φως αποτελείται από σωματίδια τα οποία ονόμαζε corpuscles. Όταν λοιπόν μελετούσε το φως, αναρωτήθηκε αν το φως έλκεται από την ύλη εξαιτίας της βαρυτικής δύναμης και διατύπωσε το εξής ερώτημα:
«Μήπως τα Σώματα επενεργούν από απόσταση στο Φως και με τη δράση τους καμπυλώνουν τις Ακτίνες του; Μήπως αυτή η δράση είναι ισχυρότερη στην ελάχιστη απόσταση;» Οπτική, Ερώτημα 1
Όμως ο μεγάλος αυτός επιστήμονας δεν διέθετε κανένα πειραματικό μέσο ή άλλα δεδομένα για να υποστηρίξει την υπόθεσή του και έτσι εγκατέλειψε την ιδέα.
Μια «εκτίμηση» της μάζας ενός φωτονίου γίνεται από τις εξισώσεις:
Ε(φωτ) = h f και Ε = m(φωτ) c^2
και εξισώνοντας παίρνουμε m(φωτ) = h f / c^2